استفاده از  saxagliptinیا سیتاگلیپتین با افزایش خطر نارسایی قلبی همراه  نیست

 یک مطالعه ی هم گروهی گذشته نگر بزرگ نشان داد که خطر نارسایی قلبی در بیمارانی که تحت درمان با داروهای saxagliptinیا سیتاگلیپتین هستند در مقایسه با کسانی که تحت درمان با سایر داروهای دیابت نوع 2 هستند، بیشتر نیست. این یافته ها در مجله ی سالنامه ی طب داخلی( Annals of Internal Medicine) منتشر گردید.

 Sitagliptinو saxagliptinداروهای ضد دیابتی از گروه مهار کننده های دی پپتیدیل پپتیداز-4  هستند  کارآزمایی های پس از ارائه ی این داروها به بازار نشاندهنده ی ارتباط DPP-4با بستری شدن بیماران به دلیل نارسایی قلبی بود. اگرچه، دانشمندان در مورد علت افزایش خطر نارسایی قلبی در این  بیماران اطمینان نداشتند، آنها این فرضیه را مطرح نمودند که این افزایش خطر یا بدلیل خواص این داروها و یا به دلیل تفاوت خصوصیات بیماران شرکت کننده در کارآزمایی مختلف بوده است و یا به خطاهای تصادفی مرتبط با آزمون فرضیه های متعدد  بر می گردد.

 در این مطالعه ی هم گروهی بزرگ، محققان به مقایسه میزان بستری شدن بیمارانی که جدیدا تحت درمان با DPP-4قرار گرفته بودند با بیمارانی که اخیراً تحت درمان با سایر داروهای دیابت (پیوگلیتازون، نسل دوم سولفونیل اوره ها، محصولات انسولینی طولانی الاثر) قرار گرفته بودند، پرداختند. اطلاعات بدست آمده از این مطالعه ی بزرگ هیچ افزایش خطری را برای بستری شدن به دلیل  نارسایی قلبی با مصرف DPP-4نشان نداد.

 محققان می گویند به کارآزمایی های تصادفی با طراحی بسیار خوب برای درک بهتر ارتباط داروهای DPP-4و نارسایی قلبی نیاز دارند.

منبع:www.medicalnewstoday.com/releases/309644.php